Servant’ın ilk sezondan bu yana aktardığı tüm olaylar, izleyicinin görebileceği bir neden – sonuç ilişkisinde ideal bir ölüm kalım meselesini oldukça güzel tanımlıyor. Anlatısında başat anlatıcı görevi üstlenen nesneler ise tıpkı 1950’lerin Fransız Nouveau Roman akımında olduğu gibi son derece önemli rollerde karşımıza çıkarak olayların içinde sıradan bir konu varmış gibi yansıma yapıyor. Bu noktadan baktığımızda, özellikle konuyu Jericho ve Dorothy (Lauren Ambrose) çerçevesinde değerlendirdiğimizde elimizde ciddi anlamda, en azından iskelet bab’ında “sıradan” bir konu var ancak bu sıradan konunun karakterler üzerine yüklediği bir Bermuda Şeytan Üçgeni (İngilizce’de The Devil’s Sea veya The Dragon’s Triangle olarak geçiyor) de mevcut. Öyle ki bu Üçgen’in efsanesini Turner’ların çatısı altında kurguladığımızda, kaybolan karakterler ve çeşitli nesneler, sıradan olanın sıradışına açılan kaçınılmaz gizemini doğurup duruyor.
Işık Saçan Bir Ölüm, Bir Umut
Jericho’nun oyuncak bebek halini bile uzun zamandır göremediğimiz noktada, eve bir paket içinde gelen notun her şeyi değiştirebileceğine inanan Turner’ların çabaları Loveshack adlı bu bölümde de devam ediyor. Bu bölümde edindiğimiz tüm ipuçları Noel gününü, yani yeni başlangıçları ifade ettiğine inanılan bu özel günü merakla beklememize yol açıyor. Daha önce hiç var olmamış bir “şey” getirilebilir mi ya da olmamış olan baştan yaratılabilir mi, bu zihinleri kurcalayan ayrı bir unsur. Ancak şu aşikâr ki Jericho hiçbir zaman Turner’lar için elle tutulabilir bir değer olmadı. Başlangıçta nesnesel olarak evdeki her bir bireyle bir bağlantı kuran Jericho (oyuncak bebek), Leanne Grayson’ın (Nell Tiger Free) eve gelmesiyle ete kemiğe büründü ancak hiçbir zaman o başlangıçtaki nesne durumundan kopmadı. Tüm Turner bireyleri için Jericho kendisine bağlanılan nesnesel bir bağ idi. Hatta bunu en iyi Sean Turner (Toby Kebbell) üzerinden gözlemleyebiliriz. İlk sezonda Jericho ile bağı gözle net görülebilir şekilde zayıfken ikinci sezonda Jericho’nun arayışına düşmesi onun, kendi yarattığı nesneye (belki bir “put” gibi) karşı koyamamasının bir işareti.
Bir Voodoo İlerliyor, Suskun Nesneleri Uyandırıyor
Roscoe’nun (Phillip James Brannon) önceki bölümlerde kültün içine sürüklendiğini biliyoruz. Bu bölümde ise kendisi sanki daha önce hiçbir şey olmamış gibi soluğu Turner’larda alarak George Amca’ya (Boris McGiver) ritüelini gerçekleştirmesinde yardımcı olmaya çalışıyor. Roscoe, bu noktada tam olarak voodoo etkisinde gibi Turner’ların evinde, onların tam yamacında dolaşıyor. Zihninin ele geçirdiğiniyse onun evden ayrılırken söylediği yarı ayık cümlelerinden anlıyoruz. Her halükârda Roscoe’nun etki altındaki zihniyle ritüele el atması pek de başarılı olmuş gibi gözükmüyor.
Bu Evrende Ölmek Sahiden Mümkün mü?
Tüm evrenin Turner’ların etrafında döndüğünü düşünürsek birileri ya gerçekten ölü, ya da değil. George Amca’nın Leanne nedeniyle yaşadığı dolaylı olarak ölüme yaklaşma durumu bile seyirciyi bu konuda ikilemlere sürüklüyor. Leanne’in yaptığı her şey için cezalandırılması uzun süredir dizideki karakterler tarafından bile beklenen bir eylem. George Amca’ya göre bunu yapacak olan kişi, yetki alanı olarak May’in de üstünde biri. Görünen o ki Leanne’in bu bahsi geçen kişiden yana herhangi bir korkusu yok. Bu da akıllara Leanne’in May’den çok daha üstün / güçlü olduğu ama kendi rızasıyla ona boyun eğdiği ihtimalini getiriyor. Leanne’in kendi içinde çeşitli savaşlar verdiğini bu sezonda yakından gördük. Hatta bu bölümde Julian Pearce (Rupert Grint) ile yakınlaşmış olması bile bu savaşın ya da onun ritüelinin bir parçası mı diye düşündürtüyor. Öte yandan dizide “bebek” kavramı hayli ön planda olduğu için, Leanne ile Julian’ın “yakınlaşması” dizinin üçüncü sezonunda bir bebek şeklinde kendini gösterir mi acaba diye de düşünmeden edemiyoruz.
Açılan Boşluklar, Yaralar Bir Türlü Kapanmıyor
George Amca’nın gerçekleştiremediği bir ritüel olarak evin bodrum katındaki boşluk hala kapanmış değil. Julian’ın Leanne’e Dorothy ile ilgili anlattıkları ise açılmış olan yaraların hala ne kadar taze olduğunun göstergesi ve bu yaralar evin bodrum katındaki boşluk ile bütünleşmiş halde. Acılar bir türlü sonlanmadıkça boşluk da kapanmak bilmiyor. Diziye adını veren Loveshack ise görünen o ki boşlukların kapanmasının, geçici olarak da olsa en etkin aracının “sevgi ve aşk”tan geçtiğine dair bir gönderme. Bölümün adı tam anlamıyla Leanne’ın tavan arasındaki yerini simgelemek üzere seçilmiş. Leanne’in Julian üzerindeki etkisi onun kendince bir ritüeline de işaret edebilir elbette.
Bu bölümde M. Night Shyamalan‘ın diğer kızı, bu sefer sesiyle karşımıza çıkıyor. Loveshack’dekigizemli tada Saleka Shyamalan’ın sesiyle tanık olmak hoş bir gösterinin başlangıcı gibiydi. Dizinin sezon finalinin yayınlanacağı 19 Mart tarihinde şarkının video halindeki prömiyerini AppleTv aracılığıyla yapacak olan Saleka Shyamalan’ın bu video içerisinde esin olarak Servant’ı arka plana alıp almayacağı ise merak konusu.
Çeşitli kültler, ritüeller ve sembollerle aromasını her bölümde daha da keskinleştiren Servant’ın şu ana kadar içinde özellikli bir müzik, tını barındırmıyor olması eksiklerden biriydi. Saleka Shyamalan’ın bu anlamda diziye katkı sağlaması önemli. Şarkının orijinal adı ise The Sky Cries. Her halükârda izleyicinin bu bölümdeki müzik kullanımlarına George Amca gibi tepki vermesi de muhtemel. Yine de unutmamak gerekir ki bir ritüelin tamamına ermesi ancak ona eşlik eden tınılarla tamamlanır. Bu tınılar rüzgarın ağaç dallarına sürtünmesinden çıkan sesler de olabilir elbette, amaç elimiz gecenin bilinmeyenine daldığında tüm bedenimizi ona kaptırmamak, veya bilakis, bilinçli olarak kaptırmaktır. Saleka Shyamalan’ın yumuşak tonlu sesi Leanne’in Julian üzerinde gerçekleştirdiği ritüelle birleşince, gökyüzü çatı katı üzerinde sonsuz bir duyumsanmaya açıldı.
