Cioran, Çürümenin Kitabı’nın “Düşmüşlüğün Tahlili”[1] başlıklı bölümünde her birimizin insanlarla alışverişlerimiz boyunca yozlaştırılmaya mahkûm bir saflık dozuyla doğduğumuzu söyler. Bu gerçek, insanın düşmüşlük eğilimini hatırlatır. Cioran’a göre insan, yaşamı boyunca elleri temiz, kalbi bozulmamış biri olarak kalma gücüne sahip değildir. Yabancının kiri, ona da bulaşır. Dahası, bir süre sonra bu kirlilik, kirlenenin de gözünü kamaştıran … Okumaya devam et Cioran, Ertem Eğilmez ve BANKER BİLO