Sade Ama Görkemli Duyguların Sineması: UMBERTO D.

İtalyan Yeni Gerçekçi[1] akımının önemli bir temsilcisi olan Vittorio De Sica’nın 1952 yapımı filmi Umberto D., köpeğinden başka hiçbir varlığı olmayan yaşlı bir adamı merkezine alıyor. Filme adını veren karakter Umberto Domenico Ferrari (Carlo Battisti), Roma’da yaşam mücadelesi veren emekli bir memur. Film, abartılı hiçbir yanı olmamakla birlikte, bir günün ve insan olmanın basitliğini onu … Okumaya devam et Sade Ama Görkemli Duyguların Sineması: UMBERTO D.

LA STRADA: Trajediden İlham Alan Bir İnsanlık Komedisi

Gerçeği yakalama ve onun ustaca perdeye aktarımı sayesinde bugün Federico Fellini filmlerinin en önemlileri arasında sayılan, sınırsız bir biçimselliğe ve anlatı enerjisine sahip La Strada, İtalyan Yeni Gerçekçilik (Neorealismo) akımının ifade döngüsünü tamamlamasına yakın bir tarihte, 1954 yılında izleyiciyle buluşmuştur. İzleyiciye lirik bir şölen sunan La Strada (Sonsuz Sokaklar), köklerini Yeni Gerçekçilik akımından alırken hayal kırıklıklarına, duygusal … Okumaya devam et LA STRADA: Trajediden İlham Alan Bir İnsanlık Komedisi